Tuesday, 19 October 2010

කැලෑ මල 3



අනේ… පුංචි සමනලය, කැලෑ මලත් එක්ක තරහ වෙලා…
කැලෑ මල හරිම දුකෙන්…ඇයි පුංචි සමනලයො එයා එක්ක තරහ උනෙ? ඔයා දන්නවද එයා ඔයාට කොච්චර ආදරේද කියල? ඔයා දන්නවා, එත් ඒක පෙන්නන්නෙ නෑනේද?
කැලෑ මල ඔයාගෙ හිත රිදෙව්වත් ඒ මෝඩකමට මිසක් ඔයාට ආදරෙ නැතුව නෙමෙයි සමනලයො… එයා හරි ආදරෙයි ඔයාට, කැලෑ මල ඔහොම ලස්සනට හිනා වෙලා ඉන්නෙ ඔයා නිසා... එයාගෙ හිත රිද්දන්න එපා, එයා පර වෙලා යයි…

~kushi~

Thursday, 29 July 2010

මගේ බන


ඇයි අපි හැමෝම අනාගතේට බය? වර්ථමානයෙ ජීවත් වෙන අපි, ඇයි අනාගතෙ ගැන හිත හිත බයෙන් ජීවත් වෙන්නෙ?
මම ඉස්සර මගෙ අනාගතෙ මොන වගේ වෙයිද කිය කියා බයෙන් ජීවත් වුනා… ගොඩාක් වෙලාවට ඇඬුව, හැමදේම අවුල් කරගත්ත… එත් කාලෙත් එක්ක, අත්දැකීම් එක්ක මං හිතන පතන විදිය වෙනස් උනා… මන් දැන් අනාගතෙ ගැන හිතල දුක් වෙන්නෙවත්, බය වෙන්නෙ වත් නෑ… මං ජීවත් වෙන්නෙ වර්ථමානෙ… ඉස්සර ජීවත් උන විදිය මතක් වෙද්දි මටම හිනා යනව. අපි මොන තරම් ගින්දරක් උඩද ජීවත් වෙන්නෙ… දැනුවත්ව හෝ නොදැනුවත්ව….
දැන් මම ජීවත් වෙන්නෙ වර්ථමානෙ… එත් එහෙම කියල අනාගතෙ ගැන හිතන්නෙ නැතුවම නෙමේ… අනාගතෙ ගැන හිතනව… හබැයි, මට මෙහෙම වෙයිද, අර විදියට වෙයිද, මෙහෙම උනොත් මට මොන වෙයිද කිය කියා දුක් වෙන්නෙ නම් නෑ… කිසිම තේරුමක් නැති දෙයක්නෙ….
අනාගතෙ ගැන වගෙම අතීතය ගැන හිතන එකෙත් තේරුමක් නෑ… ගිය දේ ගියාවෙ කියල හිත හදාගෙන ඉන්න එක තමයි හොඳම දේ… මොකද දෙයක් උනාට පස්සෙ එක ආපහු හදන්නද? බෑනෙ… අපි ඒ ලබා ගත්ත, හොඳ නරක අත්දැකීම් වලින්, ගොඩක් දේවල් ඉගෙන ගන්න පුලුවන්… එ දේවල් පාවිච්චි කරල අපිට ජීවිතෙ ලස්සනට හදාගන්න පුලුවන්… අතීතයෙ කරපු දේවල් ගැන හිත හිතා දුක් වෙන එක කිසිම තේරුමක් නැහැ.. ඒ වැරදි ආපහු නොකර ඉන්න එක නම් තේරුමක් ඇති වැඩක්...
මම නම් අඩුම තරමෙ උත්සහ කරනවා හරියට ජීවත් වෙන්න :)
ප්‍රශ්නෙ තියෙන්නෙ, මම අනාගතෙ ගැන හරි අතීතය ගැන හරි හිතල බය වෙන්නෙ නැති උනත්, මගෙ අම්මි, යාලුවො, නෑදෑයො මං ගැන බය වෙන එකනෙ… මං දන්නව ඒ හමෝම මට ගොඩක් ආදරේ නිසා එහෙම කරන්නෙ… එත් එක වැරදි නේද??? මං මොන හරි දෙයක් කරන්න ගියොත්, එහෙම කරන්න එපා… ඕක කලොත් මෙහෙම වෙයි…. ඔන්න ඔහොම තමයි අපේ කට්ටිය පටන් ගන්නෙ :D ඉතින් මට කවදාවත් අලුත් අත්දැකීමක් ලබා ගන්න බැහැ…
අන්තිමට එගොල්ලො මගෙ අනාගතෙ ගැන බයෙන් ජීවත් වෙනව, මාවත් බය කරනව….
මට ඕනෙ සැහැල්ලුවෙන් ජීවත් වෙන්න… අපි කවද, කොයි වෙලාවෙ, කොතන මැරෙයිද කියල කියන්න දන්නෙ නෑ…. ඉතින් ජීවත් වෙන ටිකේ සතුටෙන් ඉන්න ඕනෙ නේද?? අපි ඉතින් මේ හැම දෙයක්ම කරන්නෙ මේ ආශ්වාස ප්‍රශ්වාස කරන හුස්ම ටික යනකන්නෙ... ඔය කතාව කවුරුත් තෙරුම් ගන්නෙ නැති එකයි ප්‍රශ්නෙ….
බුදුහාමුදුරුවො දේශනා කරල තියෙන ධර්මය අනුව ජීවත් වෙනව නම් මේ කිසිම ප්‍රශ්නයක් නෑ… එත් අපි කවුරුත් ඒක කරන්නෙ නෑ… බන කියන්න නම් ගොඩක් අය ඉන්නව එත් අනිත් අයට බන කිය කියා තමන් වැරදි පාරෙ යනවා අනේ මන්දා….
මං මිනිස්සුන්ට ගොඩක් ආදරෙයි… මේ ලෝකෙ විවිදාකාර මිනිස්සු ඉන්නෙ… මං කැමති අපි හමොම ගොඩක් සතුටෙන් ඉන්නව නම්…
ගහ මරා ගන්නෙ නතුව, හැමෝටම ආදරෙන් කරුනාවෙන් ඉන්න පුලුවන්නම්…. හ්ම්ම්ම්....
ඒත් මට අනිත් අයව හදන්න බෑ.. කවදාවත් කරන්න බැරි දෙයක් ඒක.. ඒ නිසා මං හැදෙනවා… මං හරියට ජීවත් වෙනව.. අපි ජීවත් වෙලා තියෙන රටාව වෙනස් කරන්න ගොඩක් අමාරුයි… එත් උත්සහවන්තයා ජය ගනි කියල කතාවක් තියෙනවනෙ…
ඉතින් අලුත් විදියකට ජීවත් වෙන්න උත්සහ කරන්න… බුදුහාමුදුරුවන්ගෙ දහමට අනුව ජීවත් උනොත් අපේ ජීවිත ගොඩක් ලස්සන වෙයි…
බුදුසරණයි…

~kushi~

Monday, 26 July 2010

තරු කුමරු



සඳ දෙවිඳුගෙ එළිය වැටුන
පුංචිම මල් පොහොට්ටුවක්
ඉකිබිඳිමින් කඳුළු සලන
දුටුවා එක තරු කුමරෙක්

තරු කුමරුගෙ හිත උණු වී
වැඩියා මේ මිහි තලයට
පුංචි මලට හෙමින් ලන්ව
ඇසුවා ඇගෙ තොරතුරු හැම

මල කීවා ඇගෙ කතාව
ඉකිබිඳිමින් නොනැවතීම
තරු කුමරුගෙ දෑස් වලින්
උණු කඳුළැලි ගලනකන්ම

සඳ දෙවිඳුව කෝප නොකර
යා යුතු ඔහු අහස් ගැබට
එනුමුත් බැහ මල අතහැර
දමා යන්න මෙහි තනිකර

හිරු කුමරිය වඩින මොහොතෙ
සඳ දෙවිඳුන් පහත බලන
දුටුවා මේ තරු කුමරුන්
පෙම් බැඳ ඇති පුංචි මලට

හිරු කුමරිගෙ ආදරයෙන්
සඳ දෙවිඳුගෙ සිත නිවුනා
පුංචි මලට තනියක් නෑ
තරු කුමරුන් ලඟ රැඳුනා

හිරු හා සඳු ආසිරි මැද
මල අයිතිය තරු ගත්තා
තරු කුමරුගෙ ආදරයෙන්
පුංචි මලේ හිත පිරුනා

~kushi~

Monday, 21 June 2010

Office එක



පිටත අංශක 30ට රස්නෙයි

ඇතුල අංශක 10ට සීතයි...

සඳුදාවට සැවොම වැලපෙයි

සිකුරාදවට සැවොම සිනාසෙයි...

හැමදාම එකම අඳෝනාව

මොන දේටත් වැරදි බොසාය...

වරදක් නැතත් හැමට වැරදිකරු ඔහුමය...

පව් අහිංසකයා...

විවේකයට කනක් ඇහෙන්න නැත

අරක හොඳ නෑ... මේක හොඳ නෑ...

මට සීතලයි, මට රස්නෙයි

මට බඩගිනී, කැන්ටිමේ කෑම හරි නැහැ

අනේ මට ගෙදර යන්න තියෙනවනම්...

පඩි දවසට නම් කිසි අමාරුවක් නෑ

බොසත් හොඳය, වැඩත් හොඳය,

OFFICE එකත් හරිම හොඳය...

~kushi~

Friday, 18 June 2010

ඉටි පන්දම් එලියෙන් ලියමි...




















ජගත් වික්‍රමසින්හයන්ගේ රන් තාරකවන් දිලෙන රැයේ සේපාලිකා මල් පිපෙන රැයෙ වාදනය වෙනව...

ඇස් වලින් කඳුලු කැට නතර වෙන්නෙ නැතුව වැටෙනවා...
ජීවිතය කියන්නෙ හරි පුදුම දෙයක්... තෙරුම් ගන්න හරිම අමාරුයි...
වෙලාවකට අඬනව, වෙලාවකට හිනා වෙනවා...
එකම චක්‍රයක්...
බුදු රජානන් වහන්සෙ දේශනා කරල තියෙන විදියට "ඇලීම දුකක්" කියන දේ මිනිස්සුන්ට තේරුම් ගන්න ගොඩාක් කල් යනව...
ඒත් ආදරේ කරන්න පටන් ගද්දි කවුරුත් ඒ ගැන හිතන්නෙ නෑනේ...
ආදරේ කරනව, විඳවනව...
ආදරේ කියන්නෙ වින්දින්න ඕනෙ දෙයක්... එහෙම නැතුව විඳවන දෙයක් නෙමේ...අපි ජීවත් වෙන්නෙ ටික කාලයයි...ඉතින් ජීවිතේ රස විඳින්න... විඳවන්න එපා...
අන්තිමට මම කිසිම ගැලපීමක් නැති දෙයක් ලියල...
නවතිමි...



~kushi~

Thursday, 17 June 2010

කැලෑ මල 2




කැලෑ මල ගොඩක් සතුටෙන්…

එයාට හිතෙන්නෙ එයා මේ ලෝකෙ ඉන්න ලස්සනම මල කියල…

.. පුංචි සමනලයගෙ ආදරේ නිසා…

සමහරක් සමනල්ලු පුංචි මල් වලින් රොන් අරගෙන ඒ මල් තනිකරල දාල යනව…

එතකොට ඒ මල් පරවෙනවා…

ඒත් පුංචි සමනලය, කැලෑ මල කවදාවත්ම තනි කරන්නෙ නෑ කියල, කැලෑ මල දන්නව…

~kushi~

යලි හමු වන තුරු...





එකම ඉර යට එකම සඳ යට ලොවේ දෙතනක තනි වෙලා


බලා සිටින්නෙමි එකම ඉරක් යට එකම තැනක දිවි ගෙවෙන තුරා


කදුලු කැට සිය දහස් ගනනක් දෑස තනි කර ගලා ගියා


සිනා කවට කෙලි සොන්දුරු මතකයන් අද මා තනි කර දමා ගියා


විසිරුනු සිතුවිලි එක් තැන් කරගෙන හදා ගතිමි සිත වැරෙන් දමා


කවදා හෝ යලි එක් තැන් වන්නට පතන්නෙමි මුලු හදින් පුරා…



~kushi~